مطلبی که در زیر می‌خوانید، خلاصه و ترجمه شده این مقاله است.

هر کس می‌تواند کتاب خود را در کوبو یا آمازون منتشر کند بدون این‌که ناشران هزاران دفعه آن را رد کنند، و از همه مهم‌تر این‌که بیش‌تر سهم فروش به خود نویسنده می‌رسد. آیا آزادی بیان از این بهتر هم قابل تصور است؟ اما مانند هر چیز دیگری در اینترنت، همیشه جنبه‌های منفی نیز وجود دارند.

ماه گذشته، مجله آنلاین کرنل (The Kernel) لیستی از کتاب‌هایی با محتوای تجاوز، زنا و عمل جنسی بین انسان و حیوان را در سایت خود قرار داد که انتشارات الکترونیک بزرگی مثل آمازون و دبلیو اچ اسمیت منتشر کرده بودند. آمازون کتاب‌های لیست شده در سایت کرنل را از سایت خود برداشت و دبلیو اچ اسمیت نیز دسترسی به همه کتاب‌های منتشر شده توسط نویسنده‌-ناشرها (نویسنده‌هایی که خود آثارشان را به صورت مستقل منتشر می‌کنند)  را قطع کرد و اعلام کرد تا زمانی که اطمینان پیدا نکند محتوای کتاب‌ها نامناسب نیست، کتاب‌های نویسنده‌-ناشرها را برای فروش روی سایت‌ خود قرار نخواهد داد.

برداشتن کتابی که برای فروش روی سایت گذاشته شده بود نشان از این دارد که شرکت‌های تجاری آنلاین در موقعیت دشواری قرار گرفته‌اند. آنها با این کار یا به نامناسب بود محتوی اقرار می‌کنند و یا به شکستن قانون اعتراف می‌کنند.

سوال این‌جاست که چه روش کنترلی برای جلوگیری از راه پیدا کردن چنین کتاب‌هایی به کاتالوگ‌های این شرکت‌ها وجود دارد؟ طراحی سایت‌هایی با آزادی انتشار، مسئولیت طراحی‌ تدابیر بعدی را هم به همراه دارد که بتواند محتوای کتاب‌ها را ضمانت کند. اما خواندن کتاب‌های نویسنده‌-ناشرها پیش از انتشار به معنی اضافه کردن هزینه‌ها و کاستن سرعت انتشار است. شواهد نشان می‌دهد که این تعادل به هم خورده و درست کردن آن ممکن است کار ساده‌ای نباشد.

کنترل و وضع محدودیت سنی،  به خصوص برای سایت‌های بزرگی چون آمازون و کوبو که میلیون‌ها کتاب در ژانرهای مختلف را  در دسترس قرار می‌دهند،  بسیار سخت است. این نوشته‌های مشکل‌دار می‌توانند در نتایج جستجوی کودکان هم ظاهر شود چرا که سیستم آن‌ها را به عنوان کتاب ممنوع برای کودکان نمی‌شناسد. این به طراحی سایت بستگی دارد که با وصله پینه درست نمی‌شود، همان‌طور که سایت دبلیو اچ اسمیت تنها گزینه را بستن سایت خود دانست.

هیچ عقل سلیمی به دنبال سانسور کردن آزادی بیان نیست، اما سوال این است که آیا ما الان از سایت‌هایی مثل آمازون انتظار سانسور داریم و این‌که قضاوت کنند چه چیزهایی قابل قبول است؟ سایت آمازون و امثال آن سایت‌های بین‌المللی هستند که مرزهای فرهنگی، قانونی و مذهبی را رد می‌کنند که در آن حساسیت‌ها بسیار متفاوت است. ناشران این بررسی‌ها را پیش از ارسال کتاب به خرده‌فروش‌ها انجام می‌دهند، اما برای کتاب‌های نویسنده‌- ناشرها کسی نیست تا این بررسی‌ها یا به قولی ممیزی  را انجام دهد.

سه راه حلی که در تمام مراحل انتشار  پیشنهاد می‌شود این‌هاست: ممنوع کردن تحریک به خشونت، ممنوع کردن محتوای مخصوص بزرگسالان، و زیر پا گذاشتن  کپی‌رایت. به عنوان مثال راهنمای ممنوعیت استفاده از محتوای مخصوص بزرگسالان می‌گوید: «محتوا باید برای دیدن در کنار دوستان و خانواده مناسب باشد. محتوا باید جوری باشد که برای خواندن سر کار، با علم به این‌که رئیس و همکاران شما هم آن را می‌بینند، مناسب باشد. محتوا باید جوری باشد که بتوان به صورت عمومی در معرض فروش گذاشت.»

علاوه بر آن، تمام مواد منتشر شده می تواند یک دکمه گزارش سواستفاده در صفحه نخست هم داشته باشد. و البته موتور جستجوی قوی موجود باشد که بتواند کلمات توهین آمیز را جستجو کند. اما هوشیاری دائمی در این بین  یک امر ضروری است.

شما تا چه حد با وضع محدودیت برای کتاب‌های الکترونیکی و آنلاین موافقید؟