اگر زنی که مشغول نوشتن رمان است، همان‌جور که ویرجینیا وولف گفته، «به پول و اتاقی از آن خود» نیاز دارد، حالا در آغاز قرن بیست‌ویکم احتمالا روی این موضوع باید پافشاری کند که این اتاق حتما دسترسی به اینترنت داشته باشد و این بر اساس تحقیقی است که نشان داده زن‌هایی که نویسنده-ناشر هستند و خودشان کتاب‌شان را به صورت آن‌لاین منتشر می‌کنند، تعدادشان دو برابر زن‌هایی است که به شیوه سنتی کتاب منتشر می‌کنند.

بخش «خودتان دست به‌کار شوید» دنیای نشر این روزها در حال شکفتن است، هم بر اساس تعداد کتاب‌هایی که نوشته و خلق شده و هم تعداد کتاب‌هایی که خریداری شده است. در سال ۲۰۱۳ شهروندان بریتانیایی ۱۸ میلیون نسخه کتاب خریده‌اند، آن هم کتاب‌هایی که خود نویسنده‌ها چاپ‌شان کرده‌اند و در ایالات متحده بیشتر از ۴۵۸ هزار کتاب چاپ شده که مولفان‌اش نویسنده-ناشر بوده‌اند.

تحقیقات سایت FicShelf نشان داده، بیشتر کسانی که در زمینه نویسنده-ناشر بودن موفق عمل کرده‌اند، زنان هستند. ۶۷ درصد از کتاب‌های پرفروش این کتاب‌ها متعلق به زنان است.

یکی از مدیران اجرایی این سایت می‌گوید: «هر روز که می‌گذرد بر تعداد زنان موفقی که خودشان کتاب‌هایشان را چاپ می‌کنند، اضافه می‌شود.» تحقیق این سایت روز ۸ مارس که روز جهانی زن است منتشر شده است.

همین تحقیق می‌گوید که مردها بیشتر تمایل دارند برای کاری که انجام می‌دهند شناخته شوند و غالبا فهرست بهترین کتاب‌ها را مردان پر می‌کنند. ۸۰ درصد از فهرست «۱۰۰ کتابی که باید هر کسی در زندگی‌اش بخواند» در روزنامه تلگراف به آقایان اختصاص دارد و ۸۵ درصد از فهرست «۱۰۰ تا از بزرگ‌ترین کتاب‌های همه عمر» روزنامه گاردین متعلق به آقایان است، همین‌طور ۷۰ درصد از «بهترین کتاب‌های سال ۲۰۱۴» روزنامه تلگراف که مال آقایان است.

آلیسون مورتن که خودش نویسنده-ناشر است می‌گوید: «کاملا روشن است که میان نویسندگان حوزه سنتی نشر به لحاظ جنسیتی نابرابری وجود دارد. اگر تعداد را هم در نظر بگیریم، تعداد زنانی که کتاب می‌خرند، می‌نویسند و می‌خوانند از تعداد مردان بیشتر است، اما ناشرها فضا و وزن بیشتری را به نویسنده‌های مرد اختصاص می‌دهند. حالا با روی کار آمدن مقوله نویسنده-ناشرها مسئله شکل فردی پیدا کرده و این فرد است که دیگر اهمیت دارد، فارغ از جنسیتی که دارد.»

نکته این جاست که ۸۱ درصد زنانی که نویسنده-ناشر هستند در حوزه رمان و داستان فعال‌اند.

یکی دیگر از نویسنده‌ها می‌گوید: «در دنیای نشر سنتی، با زنان رفتار برابر با مردان ندارند. عموما آثار زنان را در دسته‌بندی‌های ادبیات سبک و همه‌خوان و رمانتیک قرار می‌دهند و کمتر به آن‌ها اجازه می‌دهند از آن دسته کتاب‌های غیرمعمولی بنویسند که می‌توانند سر و صدا به‌پا کنند. این ارقام در حال حاضر نشان می‌دهد که دنیای ادبی باید توجه بیشتری به آنچه زن‌ها می‌نویسند نشان بدهد.»

آنچه خواندید، بازنویسی و ترجمه این مطلب است.